Ben ik al rijk? Werken clickbait-titels? Kijkt iedereen mobiel? Waarom vind ik mezelf een sukkel?

In juli vorig jaar maakte ik mijn eerste vlog. Ik had een paar weken eerder een nieuwe camera gekocht en met veel plezier uitgeprobeerd op vakantie in Spanje. Terug in Nederland was ik zo vrolijk over het resultaat dat ik besloot m’n camera vaker mee te nemen. Ik ging met m’n moeder naar het Stedelijk Museum en maakte mijn eerste echte vlog.

Het is nu een half jaar later, ik ben 34 vlogs verder en ik heb mijn doelstellingen gehaald. Wat waren die?

1. Lol hebben
2. Overstappen van Final Cut Pro 7 naar Adobe Premiere

Lol heb ik nog iedere week: bij het filmen, het kloten met camera’s, het maken van lekkere shots, genieten van mooi licht, vette timelapses, grappige dingen die gebeuren, bijzondere gesprekken die ik vastleg.

Experimentjes ?
Ik heb veel plezier bij het monteren, hoewel in het begin de overstap naar Premiere ook veel gevloek en vertraging opleverde. Liever bij m’n eigen vlog dan bij een belangrijke klus in opdracht. Monteren is het mooiste wat er is. Het is fijn als alles tijdens de montage blijkt te kloppen en een video precies wordt zoals je bedacht had. Maar nog toffer vind ik de momenten dat ik met een map vol onduidelijke stukjes materiaal zit en met lichte tegenzin aan de montage begin omdat ik géén idee heb wat het wordt. En dan, terwijl ik bezig ben, net begonnen of zelfs als bijna klaar, wordt het ineens een verhaal. Valt het samen, klopt het, klikt het.

Ik probeer iedere week een experimentje te doen. Dat kan een filmtechniek zijn of het maken een animatie in After Effects, een nieuwe manier van storytelling, een montagegrapje, een voice over, een onverwachte onderwerpkeuze of een probeersel met de titel en de thumbnail op YouTube.

Mijn belangrijkste insteek voor de vlogs was: ik wil iets doen voor mezelf, waarbij ik álles zelf mag bepalen. Geen klant, geen opdrachtgever, geen format, geen regels, geen beperkingen. Het wordt zoals het er op dat moment uitkomt. Ik ga niet iets filmen omdat ik dénk dat mensen dat willen zien. En er ook geen dingen uithalen omdat mensen die niet willen zien.

Hoewel ik de vlogs maak voor mezelf, haal ik ook veel plezier uit de reacties op de video’s. Dat waren er gelijk veel meer dan ik had verwacht. Ook de cijfers gingen veel harder dan ik had durven inschatten.

Oude mannen ?
Terwijl ik dit schrijf heb ik 1629 abonnees, terwijl je dit leest hopelijk alweer meer. Het groeit langzaam, maar het groeit – toch al een Paradiso vol.

Abonnees zijn heilig op YouTube. Bij 100.000 krijg je zelfs een soort zilveren plaat, maar dan met een grote play-knop. Om te abonneren moet je een account hebben en hoewel dat onder “jongeren” heel vanzelfsprekend is, moet ik bijna dagelijks aan mijn vrienden en familie uitleggen wat abonneren dan inhoudt en dat het gratis is. Mijn kijkers komen vooral via Facebook.

Want mijn kijkers zijn best wel oud, voor YouTube-gemiddelden. En dat vind ik tof. En het zijn voor de helft mannen, dat vind ik helemaal tof. De meeste kijkers zijn dames tussen de 18-24 jaar en heren tussen de 25-34 jaar.

Top 3 ?
Deze week kon ik vieren dat ál mijn vlogs meer dan 1000 keer zijn bekeken. Een beetje een magische grens – onder de 1000 is het toch een beetje sneu.

De top 3 best bekeken vlogs:

1. Het ruikt hier naar kinderen | #18 – 11.000
2. Zonder paspoort naar Berlijn | #26 – 10.400
3. Met Kinderen voor Kinderen naar de maan | #5 – 10.202

Als ik zou willen analyseren wat werkt, is het duidelijk: Kinderen voor Kinderen is hot, en Troye Sivan ook. En het woord ‘naar’ in de titel. En als m’n vriend in z’n onderbroek door het beeld loopt, ontstaat er een piekje:

In totaal zijn m’n vlogs 84.047 keer bekeken, gemiddeld zo’n 1400 keer per video. Ik vind het vet. Maar:

Watch Time ⏳
Véél belangrijker dan het aantal views is de Watch Time (weergavetijd). Dus niet het aantal mensen dat, gelokt door een sensationele thumbnail en een prikkelende titel je video heeft aangeklikt, maar hoe láng die mensen ook echt blijven kijken.

YouTube is tegenwoordig helemaal ingericht op het verlengen van die Watch Time. Logisch, want ze willen dat je zo lang mogelijk op hun site blijft. Je krijgt nu dus bij je suggested video’s niet per se de kijkcijferkanonnen maar de video’s die je Watch Time zullen verlengen. Mijn Watch Time wordt gelukkig steeds een beetje hoger (de pieken zijn uploaddagen):

Clickbait ?
Dat betekent niet dat je langere video’s moet gaan maken, of juist kortere, maar bétere! Een mooi systeem en een belangrijk cijfer dus. Het betekent namelijk ook dat clickbait-titels en thumbnails-tieten je kanaal uiteindelijk niet gaan helpen. Je ziet veel titels als ‘IK VAL IN EEN RAVIJN?!’ of ‘MIJN LAATSTE VIDEO?!’ met een thumbnail waarop veel naakt of iets anders heftigs te zien is. Dat zorgt voor clicks en views, maar de gewekte verwachting wordt in de video niet waargemaakt, dus haakt een kijker snel af. En dat beïnvloedt je Watch Time negatief, waardoor YouTube je video niet gaat voorstellen bij anderen.

Ik probeer daar zo goed mogelijk op in te spelen door (naast goede content te maken) m’n video’s, de beschrijving en m’n kanaal zo in te richten dat je makkelijk verder kan blijven kijken. Ook als je op mobiel zit, want dit is een interessant cijfer:

40.1% kijkt mijn video’s op een mobiele telefoon, 20.8% op een tablet. Wow. Dat betekent dus dat – wanneer je functies gebruikt die alleen op desktop werken, zoals Annotation – je ruim 60% van je kijkers uitsluit! En dit zal bij kanalen met jongere kijkers nog veel meer zijn. Dus gebruik Cards, zet links in de beschrijving en maak goeie playlists.

Ben je al rijk? ?
Ik heb al bijna €64 verdiend met m’n vlogs, dus binnenkort kan ik stoppen met werken.

Is vloggen niet meer iets voor pubers? ?
Ik vind het leuk dat ik onbedoeld ineens onderdeel ben van de YouTube-community (waar je met 1600 abonnees natuurlijk niet heel veel voorstelt) en het lijkt me mooi als ik er aan kan bijdragen dat het imago van de content creators én de kijkers wat verandert. Vlogs zijn niet alleen voor nerdy tieners en gamende pubers maar ook voor avontuurlijke dertigers en wereldwijze veertigers. En mij.

Privacy ?
Ik film natuurlijk niet alles. Voor een vlog van 5 minuten heb ik vaak nog geen uur materiaal (echter, voor bijvoorbeeld de epische XL poezenvlog ruim 20 uur). Veel blijft privé. Je ziet nooit waar ik precies woon, je ziet me niet naakt, je ziet geen mensen die niet in beeld willen.

Sukkel ?
Het grootste minpunt van vloggen is de constante confrontatie met mezelf. Tijdens de edit zit ik me volop te ergeren aan alles wat ik doe. Hoe ik iets vertel, hoe ik tegen anderen praat, hoe slecht ik luister, hoe dwingend ik ben als de camera loopt – heel naar om te zien. Ik knip al mijn praatjes zo kort mogelijk omdat ik er gewoon niet naar kan kijken. De eerste paar uur nadat een vlog af is vind ik mezelf echt een enorme sukkel. Daarna gaat het wel weer.

Ik heb nog heel veel ideeën en plannen en wil de rest van m’n leven blijven vloggen. Het mooiste is de invloed die het heeft op mijn offline leven: om te kunnen vloggen moet je namelijk wel iets meemaken. Dus moet je af en toe naar buiten. Ja zeggen tegen dingen waar je anders nee tegen zou zeggen. De wereld in. Avonturen beleven. Hup!

P.S. Abonneren kan door hier te klikken. Ja, dat is dus gratis, ouwe.

Roel maakte deze infographic om er zelf achter te komen waar je nu het beste een abonnement kan afsluiten. Niet álle info (sms-bundel, datalimiet, aansluitkosten, bereik) is er in opgenomen, maar je weet wel wat je in totaal kwijt bent.

Een klassieker, maar lekker voor de vrijdagmiddag. Nog veel meer lol met grafieken op graphjam.com, zoals deze, die trouwens nog zeer actueel is, wat OSL betreft.