Kut, te vroeg binnen, het voorprogramma is nog bezig. Ik moet eerlijk bekennen dat ik zoiets wel eens zeg, maar toch ga ik het hier en nu opnemen voor voorprogramma’s. Allemaal. In het algemeen. Ik hoorde een meisje zeggen: Waarom schaffen ze voorprogramma’s niet af? Voor het publiek leuker want ze hoeven niet te wachten, en voor de band zelf beter want die hoeven niet voor ongeïnteresseerde mensen te spelen. Tja, zit wat in. OF TOCH NIET. Complete onzin. Ik vind concerten ook vaak lang duren, het geluid slecht, de band arrogant en het licht donker maar ik ben dan ook zo’n zeikerige muzikant die achterin gaat staan praten. Ik sta liever óp het podium.

Voor het publiek is een voorprogramma dé manier om nieuwe bands te ontdekken. En het voorprogramma heeft een functie: de zaal opwarmen. (Of in ieder geval een lekker muziekje verzorgen bij het binnenwandelen.) Vanuit de band gezien is openen voor een halflege zaal inderdaad niet altijd een pretje. Maar wel een káns! Om op veel plekken te spelen, op je bek te gaan, in goede zalen te spelen en nieuwe fans te maken. Vanuit de hoofdact gezien is een support vooral gezellig en een hoop technisch gelazer (soundcheck, backline delen, ombouwen) maar soms ook simpelweg een manier om meer kaartjes te verkopen.

Wij hebben met Only Seven Left niet heel veel als voorprogramma gespeeld. Openen voor helden Anberlin was te gek. Met Tokio Hotel in Ahoy was gaaf, maar ik denk niet dat ze ons nodig hadden voor de ticketverkoop en ze wisten nauwelijks dat wij ook speelden. Na afloop wilden we ze een cd aanbieden. De manager knikte en liep ermee weg. Vijf minuten later kregen we de cd weer terug: mét handtekeningen van Tokio Hotel… Eh ok. Tofste support was de tour met Destine in 2010. Eén grote party en ik geloof dat zelfs onze grootste haters ons na afloop iets minder haatten.

Wij vragen voor onze tours als headliner vaak meerdere voorprogramma’s, omdat we zelf immers ook zo zijn begonnen en graag iets terugdoen. Als dat niet lukt met volle zalen, dan doen we extra ons best op de afterparty, dat is een belofte. We zoeken trouwens nog toffe bands voor onze najaarstour… Kom maar door! En als je net als ik notoir voorprogramma-skipper bent: laten we samen ons leven beteren en voortaan een half uurtje eerder binnenkomen.

Deze column verscheen eerder in Up Magazine 108.

Meer columns…

HOE. VET.