Deze week hoorde ik een van de grappigste dingen die ik ooit hebt gehoord. Nouja, in deze week dan. Sander, de geluidsman van mijn band (en tevens mijn huisgenoot) heeft ook nog een studio waar hij regelmatig bandjes opneemt. Een van de bandleden van zo’n bandje was met stomheid geslagen toen Sander vertelde dat de mixen even op zich lieten wachten omdat hij ook nog moest werken. “Werken?! Kun je niet leven van je werk voor Only Seven Left dan?!” Hihi. Een heerlijk naïef vooroordeel over bands die je wel eens op de radio hoort – dat ze meteen zwemmen in het geld. Helaas, maar mocht het ooit zo ver komen: Sander, je bent welkom in mijn geldpakhuis. Neem je zwembroek mee.

Nog een leuk vooroordeel over bandjes. Mijn eventuele aankomende potentiële kandidaat-schoonvader vroeg laatst aan het ontbijt: “En zijn jullie nou allemaal heel erg aan de drugs?” Ik verslikte me half in m’n gekookte eitje waardoor mijn “Neeeejoh!” er vast iets minder geloofwaardig uitkwam. Wij niet. Ik kan niet zeggen dat ik altijd nuchter op het podium heb gestaan (gezeten eigenlijk, als ik ooit ga staan achter het drumstel heb ik misschien wél iets op), maar drugs? Meh. Ik kwam ooit backstage een band tegen die al vloekend het podium afkwam. “Ging het niet lekker?”, vroeg ik. “Nee man, maar ik stop zo even m’n neus vol en dan gaat het wel weer.” Stoer.

Nog eentje dan, die niet alleen voor de muziekwereld geldt, maar waar ik wel vaak tegenaan loop. IEDEREEN denkt ALTIJD dat je hetero bent. Journalisten, crew, andere bands, fans, moeders van fans, oma’s van fans… En vreemd genoeg ís rockmuziek ook een heterowereld. Luisteren alle homo’s dan naar Lady Gaga en ABBA en gladde boybands? Het vooroordeel over homo’s en slechte muziek is dan dus wél waar.

Ik was in interviews nooit heel uitgesproken over mijn geaardheid, maar toen we tijdens een dagje Efteling met Hitkrant (tja) de vraag: “Was je vroeger verliefd op Sneeuwwitje of meer op Doornroosje?” kregen (wat een dilemma!), antwoordde ik vrolijk “Meer op de prins”. Zo, dacht ik, dat is er uit. Maar niet veel later vertelde ik aan CosmoGirl (jaja) dat een van onze liedjes ging over een moeizame relatie met een jongen. Een paar weken later las ik in de publicatie doodleuk dat het liedje over een meisje ging. Was ik in tienermeisjesbladenland (waarschijnlijk onbedoeld) ineens weer de kast in geflikkerd.

Gelukkig zijn mijn eigen bandleden er nogal nuchter over. Op de vraag “Hoe zou je reageren als Bram iemand mee naar huis nam?” antwoordde Jochem (toen nog mijn huisgenoot): “Als ie met een meisje thuiskomt zou ik behoorlijk raar opkijken!”

—

Deze column verscheen eerder in Up Magazine 85.

Meer columns:
- 140 tekens pure frustratie
- Shit, dat wil ik ook!
- Geen bruine M&M’s aub
- Lekker bezig in de bandbus
- Muzikale meningsverschillen, ammehoela

3 Responses to “Vooroordelen”

1. Bram de Wijs » Wie kijkt er nog videoclips? Says:
   mei 20th, 2012 at 22:06

   [...] columns: – Vooroordelen – 140 tekens pure frustratie – Shit, dat wil ik ook! – Geen bruine M&M’s aub – Lekker [...]

2. Bram de Wijs » Haters Says:
   juni 22nd, 2012 at 13:26

   [...] columns: – Wie kijkt er nog videoclips? – Vooroordelen – 140 tekens pure frustratie – Shit, dat wil ik ook! – Geen bruine M&M’s aub – Lekker [...]

3. Bram de Wijs » Robin, Jochem en Casper Says:
   mei 16th, 2013 at 16:20

   [...] gulden middenweg – Dapper – Zwaartekracht – Met je hart – Haters – Wie kijkt er nog videoclips? – Vooroordelen – 140 tekens pure frustratie – Shit, dat wil ik ook! – Geen bruine M&M’s aub – Lekker [...]

Leave a Reply