Voor CJP deed ik een interview over social media, via een handgeschreven brief. Ter bevordering van de leesbaarheid, hier een transcriptie. De originele brieven zijn te lezen op de site van CJP.

Bram de Wijs staat bekend om de creatieve manieren waarop hij het internet gebruikt om aandacht te krijgen voor zijn band Only Seven Left. Wij stellen hem per handgeschreven brief vijfenneenhalve vraag over het nut van social media voor een band. Want zeg nou zelf, een brief is toch eigenlijk veel persoonlijker?

Beste Bram,

Blijkbaar is een social media-consult zó waardevol dat bands (véél) moeite willen doen om het te winnen. Maar kunnen bands alle tijd die ze in promo steken niet beter besteden aan repeteren en opnames? Als ze zich concentreren op het maken van goede muziek, dan komen ze vanzelf wel bovendrijven toch? Zie ook: Alt-J.

‘Ja, veel (beginnende) bands kunnen hun tijd beter besteden aan schrijven en repeteren. Muziek komt altijd op nummer 1. Maar social media hoeven niet veel tijd te kosten. Maak een filmpje tijdens het repeteren, laat vast iets horen uit de studio, maak een foto vanaf het podium tijdens het optreden… Allemaal kansen om je publiek eenvoudig bij je band te betrekken en het kost je twee minuten. En ja, soms komt talent vanzelf bovendrijven. En soms ook niet. Over het algemeen komt er vooral veel troep bovendrijven’

Dat het jullie veel heeft gebracht, valt niet te ontkennen. Of denk je dat Only Seven Left het ook zonder social media gered had?

‘Dat is niet te zeggen. We waren een andere band geweest zonder social media, maar we hadden dezelfde muziek gemaakt. Het zou dan op de ouderwetse manier moeten: alle communicatie via het label en de manager, cd’s in de winkel, fanmail via de post. Ik weet eigenlijk niet hoe dat vroeger ging, maar het klinkt traag en vermoeiend.’

Noem me purist, maar ik hoopte dat je antwoord een volmondig ja zou zijn. Alleen vraag ik me dan natuurlijk af: waarom zou je het als band dan doen?

‘HET IS LEUK!!! Contact met je fans is het mooiste, meest hartverwarmende en motiverende dat er is! Onderweg naar huis na een show lezen dat iemand op Twitter de mooiste avond van haar leven heeft gehad dankzij jou… TE GEK!
Daarnaast, omdat het nu eenmaal bestaat en werkt. Als je tegen vernieuwing bent, mag je ook geen computer gebruiken om op te nemen, mag je alleen vinyl uitbrengen en een elektrische gitaar is eigenlijk ook al niet authentiek. Hou toch op joh! Over twintig jaar is de hele bestaande muziekindustrie opgedoekt en gaat alles via internet. Zit je dan, als band zonder website, Facebook of Twitter, lekker alleen in het oefenhok authentiek te wezen. Veel plezier!’

Kunnen bands volgens jou überhaupt nog wel zonder social media?

‘Ik zou niet weten waarom, maar vast wel. Maar doe jezelf een plezier en maak het niet nog moeilijker dan het is. Ga lekker het internet op. Daar zitten je fans, dus daar moet je muziek ook zijn. Je blijft toch ook niet alleen in je dorp optreden? Je moet touren!’

Nu ik dit schrijf, ga ik er even vanuit (en hiermee geef ik al een voordeel van 2.0 boven 0.0 aan) dat je een ‘social media-fundamentalist’ bent en je antwoord Nee is. Inclusief redenering die mijn hele brief van de kaart veegt (een specialisatie van fundamentalisten, maar dat geheel terzijde).Daarom zou ik je nu, ter afsluiting, willen vragen naar de Silver Bullet. Dat ene kenmerk dat elke band in zijn social media-campagne zou moeten opnemen.

‘Je moest social media inzetten op een manier die bij je band (de muziek, je imago) past. In ons geval is dat heel persoonlijk en 1-op-1-contact. Justin Bieber heeft met die methode ook veel succes. Maar Case Mayfield gebruikt Twitter vooral om vieze grapjes te maken en dat werkt ook. Bløf laat hun chauffeur twitteren en ik ken ook bands die alleen maar mysterieuze filmpjes online zetten. Whatever works.
Makkelijke regel: wat zou jij willen lezen/zien/horen van jouw favoriete artiest?.’

Het is verdorie lang geleden dat ik een brief schreef, maar het voelt wel goed. Een stuk persoonlijker dan een tweet of een Facebook-berichtje, vind je niet?

Hartelijke groet en veel succes op 15 december!

‘Ja, vind ik niet en: KRAMP IN MIJN HAND!’

Groet,

Bram

Tekst: Steven Stoffers

Leave a Reply