Ik stond deze zomer te dansen in een schimmige gayclub in Gent. Voor mensen die mij kennen is dit een wonderlijke zin – niet vanwege de Belgische homotent maar vanwege het dansen. Dat doe ik nooit. Of: deed ik nooit. Want ik heb het dansen ontdekt! In mijn geval ziet het er waarschijnlijk meer uit alsof ik een spastische aanval krijg, maar ik vind het te gek. Dansen! En ineens dacht ik: hoe vet zou het zijn als er na dit liedje van Rihanna een liedje van mijn eigen band ingestart werd. Als deze hele tent los zou gaan op iets dat ik heb geschreven. Als er wereldwijd ieder weekend mensen staan te dansen, te flirten, te zoenen op onze muziek. Ik had een visioen: ik hoorde ons liedje Turn Your Head Around ineens in een Nikki Minaj/Maroon 5/Owl City-jasje.

Nou zit ik in een democratische band. Iedere manager zal zeggen: dat werkt niet, stop ermee. Maar onze democratie heeft een bijzondere voorgeschiedenis: nadat de eerste zanger (die wél de baas was) ermee stopte, kreeg iedereen ‘gelijke rechten’. Zelfs de drummer (ik). En Hinne, de bassist, toen nog 15. Ik herinner me de legendarische zin, tijdens een verhitte vergadering over het artwork: “Heeft Hinne ook ineens een mening, onhandig man.” En nu we weer een nieuwe zanger hebben is dat nog steeds zo: de nieuwkomer neemt niet gelijk de macht over. We schrijven allemaal, dragen allemaal ons steentje bij aan de praktische kant van de band en hoewel zanger Bjørgen op foto’s altijd in het midden staat, is hij niet per se degene die alle interviews doet.

Inmiddels worden veel zakelijke beslissingen door Jochem, mij en de manager genomen, maar alle muzikale knopen worden gezamenlijk doorgehakt. Ben je dan niet bang voor een slappe compromis als uitkomst? Dat de een het refrein twee keer zo lang wil, de ander niet en dat je dan maar anderhalf doet? Nee. De gulden middenweg is zelden de weg naar een gouden plaat. Dat weten we en hebben we in de studio steeds in ons hoofd gehouden: als iemand héél graag een bepaald opvallend akkoord, een gekke synthesizer, een wonderlijke drummicrofoonopstelling of een extreme zang-uithaal erin wilde, deden we het. Dat klinkt erg politiek: een puntje voor Rutte, een puntje voor Samsom. Maar als iemand echt ergens in gelooft, is het vaak zonde om daar tegenin te gaan.

En zo kwam er de Turn Your Head Around Maxable Dance Remix. Niet zonder slag of stoot: in tegendeel. Maar ik geloofde in dit liedje, in deze sound. Wordt het een flop? Dan hebben we het in ieder geval op een oprechte manier geprobeerd. Wordt het het hit? Dan was het natuurlijk mijn geniale idee!

—

Deze column verscheen eerder in Up Magazine 91.

Meer columns:
– Dapper
– Zwaartekracht
– Met je hart
– Haters
– Wie kijkt er nog videoclips?
– Vooroordelen
– 140 tekens pure frustratie
– Shit, dat wil ik ook!
– Geen bruine M&M’s aub
– Lekker bezig in de bandbus
– Muzikale meningsverschillen, ammehoela

3 Responses to “De Gulden Middenweg”

1. Bram de Wijs » Robin, Jochem en Casper Says:
   juni 3rd, 2013 at 14:08

   […] columns: – Bram in Indonesië – De vloek van veelzijdigheid – Lief 2013 – Pizza met chocoladesaus – De gulden middenweg – Dapper – Zwaartekracht – Met je hart – Haters – Wie kijkt er nog videoclips? – Vooroordelen – 140 […]

2. Bram de Wijs » Hoe herken je een singer/songwriter? Says:
   juli 29th, 2013 at 23:13

   […] – Crisis – Bram in Indonesië – De vloek van veelzijdigheid – Lief 2013 – Pizza met chocoladesaus – De gulden middenweg – Dapper – Zwaartekracht – Met je hart – Haters – Wie kijkt er nog videoclips? – Vooroordelen – 140 […]

3. Bram de Wijs » Frans, je patat is vies Says:
   augustus 6th, 2013 at 17:39

   […] Casper – Bram in Indonesië – De vloek van veelzijdigheid – Lief 2013 – Pizza met chocoladesaus – De gulden middenweg – Dapper – Zwaartekracht – Met je hart – Haters – Wie kijkt er nog videoclips? – Vooroordelen – 140 […]

Leave a Reply